Afdalen naar het rhonedal

Na 3 zalige dagen bij Ilse en Fons, helemaal weer uitgerust en tijd voor de grote afdaling! Met hulp van Fons zijn bakske waar al onze fietsen ingeraakte, konden we tot het hoogste topje in de buurt gebracht worden, namelijk 'Col de la Fayolle'. Vandaaruit deden we de zaligste afdaling tot nu toe! 40 km naar beneden door de prachtige Ardeche! Een heel groot deel zelfs over een prachtig fietspad (La Dolce Via). Zo zoefde we naar beneden en stonden we voor we het goed beseften ineens aan de Rhone, in het dorp Voulte sur Rhone! Daar pikten we de volgde dag in op de relatief nieuwe fietsroute 'ViaRhona'. Een fietsroute die vertrekt vanuit Genève naar Avignon. Hier kan Maks vrij fietsen en is zelfs moeilijk bij te houden! Gisteren kwamen we aan in Lyon en hadden vorige dagen tussenstops in Mauves, Saint Vallier en Vienne. Wederom prachtige couchsurfers Leo, Jean Piere en Nicolas ontmoet. De aankomst in Lyon was zalig! Zoveel fietsers en  joggers langs de fietspaden die de Rhone volgen. Nu zitten we in hartje Lyon in een mooi oud appartement van Nicolas en zijn dochter India. Zometeen het Parc de la Tete d'Or bezoeken, volgens sommigen een van de mooiste parken van Frankrijk!

Ps: onze SmartPhone is gebroken en mijn old school telefoon is in een aquarium gevallen, dus momenteel even niet telefonisch bereikbaar 

Zwaantjes op de Rhone

Overal kersen!

Njam

Eindelijk een nuttige boog

Sneeuw

Aankomst in Vienne

Vienne

Lyon

Lyon

The Magic Road

Volgens ene Fransman in Spanje moesten we zeker ‘the magic road’ doen. Dat is een route langs kleine dorpjes en de rivier L’ Hérault in het zuiden van Frankrijk die volgens hem buitengewoon mooi zijn. Onze route volgde uiteindelijk maar een deel van de zijne, maar had ook zijn magische momenten. Jammer alleen dat we juist in het eerste deel een week regen hadden.

Gelukkig konden we een paar dagen bij couchsurfer Jean in Puilacher afwachten tot de regen stopte. Die Jean, wat een gast. Hij heeft zelf zijn huis gebouwd volgens ecologische principes, mengt het sjamanisme met een Franse Bourgondische levensstijl en is gewoon een ongelofelijk chille mens. Hij nam ons naar het bekende Lac Salagou en het charmante stadje Pezenas en zo vloog de regen en tijd voorbij. Volgende couchsurfer Laura ontving ons in Gignac. Een familie met 3 kleine kinderen en een duitse au-pair, maar er was toch plaats voor iedereen. Een aangename avond vol boeiende levensverhalen.

Koppig gingen we verder, maar het weer ging spijtig niet echt mee. De ontdekking van de ongelofelijk mooie canyon van de rivier L’ Herault tijdens onze fietstocht en het snel-verslechterende weer deed ons besluiten om in Saint-Guilhem-le-Desert te overnachten. Wat een geluk dat we dat deden, want dit is echt 1 van de mooiste dorpjes op aarde!! Vandaaruit deden we een pittige, maar o zo mooie tocht door de bergen en langs de rivier richting Notre Dame de Londres. We werden weer super warm onthaald door couchsurfers! Het weer is ondertussen perfect geworden! Niet te koud, niet te warm, lekker briesje! De dag daarna deden we een rustig tochtje van 22km richting Saint-Hippolyt-de-Fort zonder een slaapplek geregeld te hebben. Maar dat was snel opgelost, want de eerste vrouw die Lisa zag en amper begroet had, roept haar na ‘of we nog slaapplek zoeken’. Euhm, ja!! En hop, tentje in een magische tuin vol olijfbomen.

Vandaaruit naar Ales en weer in een prachtige tuin gekampeerd om dan dag erna plots in Aubenas te staan. Inderdaad, de bergen van de Ardeche hebben we toch niet aangedurfd met onze fiets. En als we dan horen dat fietsen zonder probleem de bus opkunnen, was de keuze snel gemaakt. Ole, richting Ilse en Fons en hun paradijsje in Antraigues! 

Lac Salagou, dankzij de rood-bruine rotsen ook bekend als "het rode meer"

Prachtig en machtig - l' Hérault

Als echte reizigers op (een van) de route(s) naar Compostella beland

La Dolce Vita op zijn frans

Bij couchsurfers in Notre Dame de Londres

Kamperen in het hof van Eden 

                                  Het hof van Eden nummer 2

Kersen vangen!

Antraigues sur Volane bij Ilse en Fons

Het is gebeurd! In Antraigues.

Adeu Catalunya

Onze dagen in Catalunya kwamen stilletjes tot zijn einde. Na Girona en Cervia de Ter (grappig : dat lees je als Serbia - Balkan volgt ons overal;) wouden we terug de zee zien, dus inpakken en richting Costa Brava!  2 dagen chillen aan de zee was meer dan genoeg om afscheid van Catalunya te kunnen nemen en ook voor de jongens om deftig te verbranden. Hoe meer we richting de Pyreneeen gingen, hoe meer we naar een oplossing zochten om de grote bergketen te paseren. Fietsen was vrij snel buiten disscusie en toen we hoorden dat we onze fietsen best gemakkelijk de trein op konden nemen, was het snel beslist. Figueres klonk best ok, niet alleen omdat Salvador Dali daar zijn museum heeft, maar nog belangrijker - een treinstation! Dus hop, de trein op en uitstappen in Frankrijk, of exacter Béziers. We hadden een gastvrije couchsurfer in een klein dorpje wat noorderlijker gevonden en gingen na 1 nacht in Béziers terug "on the road".  Na een lange en soms zotte offroad rit door de oneindige wijngaarden en velden van de Languedoc regio, kwamen we aan in Gabian. Couchsurfer Armel was een toffe gast die ons ook echt thuis deed voelen in zijn groot middeleeuws oud huis. Bela kon daar ook haar 4de verjaardag vieren! Een pannekoeken taart en een paar cadeautjes waren genoeg om haar echt blij te maken:) Vol met nieuwe energie en wat koppighied gingen we terug op weg naar onze volgende bestemming. Ik zeg koppig want het weer was alles behalve goed - constante regen met sterke tegenwind. Of dat niet genoeg was zorgde Google maps voor fantoom wegen die halverwege de berg ineens stopten in een veld. Onze prijs was het huis van een geweldige, gastvrije Jean in Puilacher. Uitgehongerd en moe kregen we een warm soepje naast een goed brandend kacheltje. Met daarna een stuk ambachtelijke worst en een glaasje lekkere rode wijn, leek Frankrijk ineens terug mooi te zijn:)

Sant Marti d' Empuries, super klein dorpje met een lange geschiedenis

Costa Brava is een paradijs voor kitesurfers maar ook voor een loslopende Maks

Over de Pyreneeen gingen we toch met de trein

Eerste stop in Frankrijk was sympatieke Béziers

Soms verdwenen de wegen in - een veld

Prinses Bela is 4 geworden!! Dankzij Armel en zijn moeder konden we dat ook feestelijk vieren:)

Van Manresa tot Girona

Tussen Manresa en Girona liggen een aantal hoge bergen die we graag wilden omzeilen. Want we hebben er toch al een paar minder hoge gedaan en dat was soms geen lachertje met al dat gewicht achter ons. Na een 100-tal verschillende opties, zoals bv door een buske van iemand wat verderop gedropt worden of 2 bussen nemen met een natuurpark als eindbestemming of weer langs de zee of..., bracht het lot, of beter gezegd de bus, ons met een directe verbinding van Manresa naar Girona. En hopla, in Girona dus. Wat is Girona mooi en gezellig! Nog niet goed wetende waar we gingen slapen, fietsen we rond om misschien een camping tegen te komen. Blijkt al snel dat dat niet bestaat, dichtbij Girona althans. Wij fietsen dus van hartje Girona richting een park ten zuid-oosten van het centrum. 1km later loopt dat park gewoon over in prachtige groene heuveltjes en weien vol klaprozen. In 5 min sta je dus plots helemaal op 'den buiten'. Nog nooit meegemaakt, zo dicht bij een stad. Hier wilden we wel ons tentje neerzetten! Silvio voelde bij een bepaald huis dat die daar wel voor openstonden en zijn gevoel was juist! 1 van de mooiste plekjes ooit werd het. Lieve mensen ook. Dag erna fietsten we in de late namiddag door prachtige velden naar Cervia de Ter, 15 km van Girona, waar we in het huis van de tante van Laia konden slapen. Een mooi klein dorpje, waar we een dag helemaal konden uitrusten. Morgen vertrekken we richting de zee. Onze laatste etappe in Spanje!

Hanging out in Catalunya

Na een heerlijk weekend bij onze vrienden, vertrokken we verder naar Igualada. Dit was tot nu toe de zaligste en mooiste weg. 27 km bergaf doorheen de bergen en velden vol klaprozen! Waw! Super snel stonden we dan ook in Igualada en konden we blijven slapen bij Irena, Onze airbnb gastvrouw. Een super lief en behulpzaam meisje! Precies of we thuis aankwamen. We hebben dan nog een dag in Igualada rondgehangen en besloten om dag erna met de bus op en neer naar Barcelona te gaan. Hoewel de magie er een beetje af was (lees: van speeltuin naar speeltuin en kinderen op onze rug/heup de stad door sleurend), was het toch speciaal om daar terug te zijn. Het was vooral heel gezellig om bij Bei te blijven slapen.
Terug in Igualada vertrokken we de dag erna weer met de fiets richting Manresa. Na die laatste serieuze afdaling, kwam er natuurlijk weer een steiging. Leve Catalunya! Al bij al deden we het heel goed en was de daling des te zaliger! Wat een machtig gevoel om de berg af te sjezen, al 8-baan-gewijs met zicht op de prachtige Monserat bergen! Wederom...waw!!
Perfect op tijd kwamen we aan in Manresa en stond onze couchsurf gastvrouw Mar ons met open armen op te wachten. Ongelofelijk hoe gastvrij en lief iemand kan zijn, zonder die persoon te kennen. Wat een prachtige uitvinding is couchsurfing toch. Elkaars huizen en harten staan er zomaar voor elkaar open.

Van Santa Coloma de Queralt naar             Igualada

                  

                  

                  
Helpende handjes in de keuken bij Irena
    
           

                 Sweet host Irena


                 
              La Sagrada Familia

                 
                  Dinner at Bei's

                 
Wat vonden jullie het allerleukste in Barcelona? Kuisen op het balkon!

                 
De weg van Igualada naar Manresa

                 

               
                              Manresa