Onze dagen in Catalunya kwamen stilletjes tot zijn einde. Na Girona en Cervia de Ter (grappig : dat lees je als Serbia - Balkan volgt ons overal;) wouden we terug de zee zien, dus inpakken en richting Costa Brava! 2 dagen chillen aan de zee was meer dan genoeg om afscheid van Catalunya te kunnen nemen en ook voor de jongens om deftig te verbranden. Hoe meer we richting de Pyreneeen gingen, hoe meer we naar een oplossing zochten om de grote bergketen te paseren. Fietsen was vrij snel buiten disscusie en toen we hoorden dat we onze fietsen best gemakkelijk de trein op konden nemen, was het snel beslist. Figueres klonk best ok, niet alleen omdat Salvador Dali daar zijn museum heeft, maar nog belangrijker - een treinstation! Dus hop, de trein op en uitstappen in Frankrijk, of exacter Béziers. We hadden een gastvrije couchsurfer in een klein dorpje wat noorderlijker gevonden en gingen na 1 nacht in Béziers terug "on the road". Na een lange en soms zotte offroad rit door de oneindige wijngaarden en velden van de Languedoc regio, kwamen we aan in Gabian. Couchsurfer Armel was een toffe gast die ons ook echt thuis deed voelen in zijn groot middeleeuws oud huis. Bela kon daar ook haar 4de verjaardag vieren! Een pannekoeken taart en een paar cadeautjes waren genoeg om haar echt blij te maken:) Vol met nieuwe energie en wat koppighied gingen we terug op weg naar onze volgende bestemming. Ik zeg koppig want het weer was alles behalve goed - constante regen met sterke tegenwind. Of dat niet genoeg was zorgde Google maps voor fantoom wegen die halverwege de berg ineens stopten in een veld. Onze prijs was het huis van een geweldige, gastvrije Jean in Puilacher. Uitgehongerd en moe kregen we een warm soepje naast een goed brandend kacheltje. Met daarna een stuk ambachtelijke worst en een glaasje lekkere rode wijn, leek Frankrijk ineens terug mooi te zijn:)
 |
| Sant Marti d' Empuries, super klein dorpje met een lange geschiedenis |
 |
| Costa Brava is een paradijs voor kitesurfers maar ook voor een loslopende Maks |
 |
| Over de Pyreneeen gingen we toch met de trein |
 |
| Eerste stop in Frankrijk was sympatieke Béziers |
 |
| Soms verdwenen de wegen in - een veld |
 |
| Prinses Bela is 4 geworden!! Dankzij Armel en zijn moeder konden we dat ook feestelijk vieren:) |
Wegen die in een veld verdwijnen... Zeer herkenbaar. Goei mop van google. En de vraag is altijd : gaan we door, of draaien we terug?
ReplyDelete😀 dus 't is niks persoonlijk tussen Google en ons want ik heb die zitten vloeken...aah..en dat allemaal terwijl mijn "waterdichte" SmartPhone flipte langs alle kanten, moest die om de 5min resetten..en dan stuurt me de Google terug via een omweg terug naar de vervloekte dead-end weg...aah.. Onvergetelijke momenten😁
Delete😀 dus 't is niks persoonlijk tussen Google en ons want ik heb die zitten vloeken...aah..en dat allemaal terwijl mijn "waterdichte" SmartPhone flipte langs alle kanten, moest die om de 5min resetten..en dan stuurt me de Google terug via een omweg terug naar de vervloekte dead-end weg...aah.. Onvergetelijke momenten😁
DeleteOei mijn antwoord gepubliceerd in april ipv.van mei. Kan je daar even kijken.
ReplyDeleteVolhouden maar ... en genieten
Tot heel snel
Bisou Ilse
Vanuit een zeer nat Antraigues volgen wij jullie dappere tocht. Heerlijk om jarige Bela te zien. Jammer genoeg zitten jullie daar in de regen te trappen .Fijn om af en toe de trein te kunnen nemen. En aardige mensen te ontmoeten. Zoen voor alle drie. Nona
ReplyDeleteHieperdepiep hoeraaah en groetjes van het Boelaerpark de Borrekens :-)
ReplyDeleteVeel te laat maar toch 4x hoera voor prinses Bela!
ReplyDelete