BikingBelisima: The Magic Road

Volgens ene Fransman in Spanje moesten we zeker ‘the magic road’ doen. Dat is een route langs kleine dorpjes en de rivier L’ Hérault in het zuiden van Frankrijk die volgens hem buitengewoon mooi zijn. Onze route volgde uiteindelijk maar een deel van de zijne, maar had ook zijn magische momenten. Jammer alleen dat we juist in het eerste deel een week regen hadden.

Gelukkig konden we een paar dagen bij couchsurfer Jean in Puilacher afwachten tot de regen stopte. Die Jean, wat een gast. Hij heeft zelf zijn huis gebouwd volgens ecologische principes, mengt het sjamanisme met een Franse Bourgondische levensstijl en is gewoon een ongelofelijk chille mens. Hij nam ons naar het bekende Lac Salagou en het charmante stadje Pezenas en zo vloog de regen en tijd voorbij. Volgende couchsurfer Laura ontving ons in Gignac. Een familie met 3 kleine kinderen en een duitse au-pair, maar er was toch plaats voor iedereen. Een aangename avond vol boeiende levensverhalen.

Koppig gingen we verder, maar het weer ging spijtig niet echt mee. De ontdekking van de ongelofelijk mooie canyon van de rivier L’ Herault tijdens onze fietstocht en het snel-verslechterende weer deed ons besluiten om in Saint-Guilhem-le-Desert te overnachten. Wat een geluk dat we dat deden, want dit is echt 1 van de mooiste dorpjes op aarde!! Vandaaruit deden we een pittige, maar o zo mooie tocht door de bergen en langs de rivier richting Notre Dame de Londres. We werden weer super warm onthaald door couchsurfers! Het weer is ondertussen perfect geworden! Niet te koud, niet te warm, lekker briesje! De dag daarna deden we een rustig tochtje van 22km richting Saint-Hippolyt-de-Fort zonder een slaapplek geregeld te hebben. Maar dat was snel opgelost, want de eerste vrouw die Lisa zag en amper begroet had, roept haar na ‘of we nog slaapplek zoeken’. Euhm, ja!! En hop, tentje in een magische tuin vol olijfbomen.

Vandaaruit naar Ales en weer in een prachtige tuin gekampeerd om dan dag erna plots in Aubenas te staan. Inderdaad, de bergen van de Ardeche hebben we toch niet aangedurfd met onze fiets. En als we dan horen dat fietsen zonder probleem de bus opkunnen, was de keuze snel gemaakt. Ole, richting Ilse en Fons en hun paradijsje in Antraigues!